وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

جناب آقای دکتر حسن هاشمی
با سلام و احترام
همانطور که مستحضر هستید با وجود سپری شدن حدود نیم قرن از عمر رشته های توانبخشی در ایران، هنوز جامعه خدوم توانبخشی با مشکلات بسیاری مواجه است. از جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1) عدم وجود پوشش بیمه برای خدمات توانبخشی که باعث شده است توانخواهان بخصوص در مناطق محروم، باوجود نیاز شدید به درمان توانبخشی، مراجعه مستمر و پیگیری درمان نداشته باشند. این امر از سوی دیگر موجب بیکاری همکاران در بعضی شهرها و مناطق دورافتاده گردیده و تناسب تراکم و پراکندگی همکاران را در اقصی نقاط کشور به هم ریخته است.

2) رده های استخدامی برای رشته های توانبخشی گفتاردرمانی، کاردرمانی، شنوایی شناسی، ارتوز پروتز، فیزیوتراپی و اپتومتری بسیار کم بوده و حتی بعضا وجود ندارد.

3) حدود هفت هزار دانش آموخته فیزیوتراپی، سه تا چهارهزار دانش آموخته رشته های کاردرمانی و شنوایی شناسی و گفتاردرمانی (هرکدام به طور مجزا)، هزار و پانصد دانش آموخته ارتوز پروتز و پنج هزار دانش آموخته اپتومتری در کشور از دانشگاه فارغ التحصیل شده اند، که از هر رشته حدود سی درصد در امور غیرمرتبط و یا اداری-خدماتی مشغول بوده و یک تا سه درصد علنا بیکار هستند.

حال با این اوصاف ایجاد و تاسیس دانشکده توانبخشی و ایجاد گروههای مذکور چه نفعی برای جامعه خواهد داشت؟ آیا بر اساس آنچه که گفته شد، در حال حاضر، تربیت تعداد بیشتری دانشجو و بوجود آوردن انتظار جهت حمایتهای شغلی و امنیت کاری امکان پذیر است ؟

مقام محترم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی

جناب آقای دکتر حسن هاشمی

ما جمعی از دانش آموختگان رشته های توانبخشی (ارتوز-پروتز، اپتومتری، فیزیوتراپی، شنوایی شناسی، کاردرمانی و گفتاردرمانی) نسبت به تاسیس دانشکده های توانبخشی و ایجاد گروههای مذکور در اقصی نقاط کشور معترض بوده، این سیاست را تضییع حق جامعه توانبخشی و حتی دانشجویان پذیرش شده می دانیم! و تا حل کامل مشکلات گفته شده مجدانه خواستار حذف سیاست افزایش جامعه توانبخشی هستیم.


دانش آموختگان اپتومتری
دانش آموختگان ارتوز پروتز
دانش آموختگان شنوایی شناسی

دانش آموختگان کاردرمانی
دانش آموختگان گفتاردرمانی

دانش آموختگان فیزیوتراپی