به نام خدا
کمپین استمداد از دانش پژوهان رشته زنان و مامایی
بر حسب تعهد نامه بدو ورود به دوره رزیدنتی ، وزارت بهداشت متعهد به معرفی اینجانب به گروه علمی – تخصصی معتبر زنان و زایمان برای ارائه آموزش قابل قبول در حوزه این رشته شد – مشروط به این تعهد اینجانب هم متعهد به تکلیف فراگیری و تبعیت از قانون رزیدنتی شدم . ولی گروه های آموزشی به دلایل زیر اعتبار تربیت رزیدنت را نداشتند:
1- پرونده سازی غیبت
2- سوء استفاده از مقام ( ارائه پژوهش های مکتوب اینجانب در کتابخانه ملی یا ثبت شده اداره مالکیت صنعتی به نام دیگران و ارسال به دفتر اعتباربخشی وزارتخانه)
3- بایکوت تحصیلی به مدت دو سال ( فقط یک استاد به من عمل می داد)
4- عدم تعیین تکلیف وضعیت تحصیلی به مدت چهار سال
5- ارسال گزارشات کذب در زمینه زندگی شخصی – و توانمندی حرفه ایی اینجانب به وزارت بهداشت – شورای انقلاب فرهنگی- دیوان عدالت اداری
تمام مراجع رسیدگی ( از خود گروه زنان آن دانشگاه گرفته تا دیوان عدالت اداری) به امضا گروه زنان آن دانشگاه که صرفا به واسطه غرض ورزی یک استاد ( دکتر هاجر شارمی) راهبری شده است استناد می کنند .
درخواست اینجانب رسیدگی بدون سو گیری به ادعا ایشان (مبنی بر توانمندی هیئت علمی در ارزیابی اینجانب ) و ادعای خودم (مبنی بر توانمندی جسمی- روحی- علمی در اداره و کمک به زنان و استحقاق فراغت از تحصیل )می باشد . به عبارت دیگر اینجانب درخواست دارم در امتحان پره بورد سال 96 همراه با خانوم دکتر هاجر شارمی سر جلسه امتحان کتبی حاضر شویم و با محک نمره قبولی پره بورد امتحان کتبی بدهیم – سپس در امتحان آسکی بورد شرکت کنیم . در صورت تایید صلاحیت ایشان برای ارزیابی کار عملی اینجانب – تحت نظر دانشگاه ع پ گیلان سنوات کارورزی رزیدنت سال چهار را تکمیل کنم . در صورتی که ایشان نتوانستند اعتبار علمی خود را ثابت کنند بر حسب نظر هیئت محترم بورد زنان در یکی از دانشگاههای دیگر تعیین محل بشوم .
اینجانب 30 سال در خدمت رشته زنان و مامایی مملکت بوده ام . فکر میکنم استحقاق درخواست فرصت مجدد بررسی حرفه ایی پرونده خود را دارم.