برادران و خواهران شورای عالی مردمی جنبش روشنایی

با درود و گرامیداشت یاد شهدای جریان عدالتخواهی مخصوصا شهدای سرفراز دوم اسد جنبش روشنایی

تحولات بعد از 11 سپتامبر 2001 در افغانستان شتابزده تر و بیرونی تر از آن بود که مردم افغانستان فرصت داشته باشند تا در یک فرایند طبیعی، نظام سیاسی خویش را نوسازی و متناسب با دوران جدید نمایند. به همین خاطر مردم افغانستان ناچارا به ساختارهای فردمحور بجامانده از دوران جنگ اعتماد کرده و حتی برای بازسازی و دمکراتیک سازی احزاب و ساختارهای قومی گذشته، منتظر چهره ها و رهبران قومی ماندند.

اما متاسفانه رهبران و چهره های قومی به جای پاسخ دادن به این انتظار بجا، به خاطر واهمه و ترس از کنار گذاشته شدن، سعی کردند تا تمامی امورات نمایندگی سیاسی مربوط به مردم را در انحصار شخصی خود بگیرند. به همین خاطر تقریبا تمامی رهبران و چهره های قومی از تمامی اقوام، آگاهانه و عامدانه جلوی سربرآوردن هر گونه جریان متفاوت و غیر شخص محور را گرفتند تا مبادا خود ناچار از وداع و واگذاردن چوکی های سهم طلبی به نام مردم و به کام خویش شوند. علیرغم تمامی تفاوت ها و اختلافات بین رهبران قومی، آنها حتی حاضر شدند برای جلوگیری از چنین اتفاقی، گاهی به صورت هماهنگ گسل ها و تنش های نژادی و مذهبی را دامن بزنند تا با سلاح ترس، مردم را گروگان شخص محوری خویش نگه دارند.

این نحوه از سیاست ورزی، حاصلی جز بربادی فرصت ها، کهنه شدن زخم های ناشی از اختلافات و شکاف های قومی و نهادینه کردن تبعیض سیستماتیک نداشته است. مردم سرخورده از فریب و منفعت پرستی رهبران قومی و خسته از تبعیض سیستماتیک بالاخره در جریان جنبش های تبسم، روشنایی و رستاخیز به جستجوی راهی برای رهایی از چنگال ساختارهای کهنه نمایندگی خویش برآمده و مستقیما با حضور در خیابان ها، با وجود تمامی هزینه ها و خطرات، سعی کردند درد و مطالبه خویش را فریاد بزنند. این آزمون و خطا برای مردم افغانستان از تمامی اقوام، صرفا برای اعتراض به گروگان گیری و شهادت مظلومانه شکریه و همراهانش، یا انحراف خط برق 500 کیلوولت و یا کشتار کور و کوردلانه مردم در عملیات های انفجاری و انتحاری نبود، بلکه این اتفاقات، جرقه و بهانه شروع جستجو و تلاش آشکار مردم برای رهایی از چنگال مافیایی ساختارهای کهنه و رهبران دگم اندیش و معامله گر و غیر پاسخگوی قومی بود.

جنبش روشنایی با پیام عدالت طلبانه، منافع ملی جویانه، مطالبه محور و فراقومی خویش به همین دلیل توانست حمایت بی سابقه و فداکارانه مردم را از سرتاسر افغانستان و دنیا در اوج بحرانهای ناشی از فاجعه 2 اسد 1395 به دست بیاورد و در سایه آن به سلامت از بحرانی که توسط تبعیض گران فاسد و تروریستان کوردل در ائتلاف پنهان با انحصارگران قومی ایجاد شده بود، گذر کند.

به راستی چه چیزی به غیر از امید مردم به یافتن و ساختن راه نو و شفاف و دموکراتیک برای پیگیری مطالبات و نمایندگی خویش، آن حمایت بی دریغ و پر شور و خالصانه را تا به امروز خلق کرده است؟ مسلم است که صرفا درد برق و فرق و کشتار مردم باعث چنین حمایتی نشده است. گواه و شاهد آنکه، هم حکومت تا هنوز خواست برحق مردم درباره بازگرداندن خط برق 500 کیلوولت به مسیر اصلی اش یعنی بامیان را بی پاسخ گذاشته و هم درد فرق، تبعیض، کشتار و انتحار اگر بیشتر نشده، کمتر هم نشده است؛ با این وجود مردم با نگاه به آینده برای گذار از مرحله فردمحوری و پیرسالاری به مطالبه محوری دموکراتیک، تا هنوز به طور قاطعانه از داعیه شهدای جنبش روشنایی حمایت می کنند و در آخرین مرحله، این ایستادگی و حمایت را بار دیگر در تظاهرات 17 فبروری 2018 در مونیخ نشان دادند.

این چنین است که به حکم عقل و خرد و وجدان انسانی همگی ما مسئولیت تاریخی داریم تا در راستای خواست و منافع فراگیر و بلندمدت مردم حرکت نماییم و اعتماد اقشار گسترده، متنوع و فراقومی مردم به جنبش روشنایی را سرمایه و تکیه گاه کار خویش قرار داده و قدم به قدم زمینه تولد، رشد و پرورش ساختار و مکانیزم و تشکیلاتی متناسب با قواعد علمی، دموکراتیک، مدرن، مردمی و شفاف را متناسب با شرایط افغانستان برای نمایندگی شایسته و آینده نگرانه از مطالبات و منافع مردم ایجاد نماییم.

با این نگاه و تحلیل، انتخابات آتی پارلمانی، شوراهای ولسوالی و شورای ولایتی و ریاست جمهوری در افغانستان فرصت بسیار مهم نه برای به دست آوردن امتیازات فریبنده در قالب ائتلاف های مقطعی و منفعت طلبانه، بلکه برای زمینه سازی برآورده کردن امید مردم در نشاندن نهال آرزوهایشان است. باید از این فرصت ها استفاده بهینه و حداکثر را نمود و به جای توجه به ائتلاف ها، زد و بندها و معامله های متداول فریبنده و مقطعی و منفعت طلبانه، تلاش کرد تا این انتخاباتها فرصتی برای تمرین، گفتگو، بحث و تبادل نظر فراقومی و مطالبه محور و دموکراتیک و شفاف گردد تا از دل آن، اولین سنگ بناهای ایجاد ساختاری متناسب با نیازهای واقعی و حقیقی نمایندگی از تمام مردم افغانستان به صورت محکم و استوار گذاشته شود.

با عنایت به این حساسیت تاریخی، ما امضا کنندگان این نامه سرگشاده در سرتاسر دنیا از تمامی شما اعضای شورای عالی جنبش روشنایی میخواهیم تا مسئولیت تاریخی خویش را درک کرده و با کار هدفمند، آینده نگرانه و غیر مقطعی آهسته آهسته زمینه ایجاد حزب، ساختار و یا هر تشکیلات سیاسی متناسب با این خواسته ها و امیدها و آرزوهای مردم عدالت خواه و خسته از تبعیض و فساد را فراهم سازید. در این راستا تقاضا داریم تا از فرصت انتخابات پارلمانی و شوراهای ولسوالی پیش رو نهایت استفاده برده شده و با پشتیبانی و استفاده از آدرس جنبش روشنایی تلاش حداکثری خویش را بنمایید تا چهره های جوان، تحصیل کرده، عدالت طلب، مطالبه گر، متعهد و غیر وابسته به اهداف رهبران دگم اندیش قومی، به حمایت و پشتیبانی آرای پاک و خالص مردم به پارلمان راه یابند. مسلم است که راه دراز و پر چالش و سرتاسر فراز و نشیب است. این چهره های جوان برآمده از آرای مردم در طی دوران نمایندگی خویش فرصت یادگیری، تمرین، کسب تجربه، شناخت دنیای سیاست و حکومت و از همه مهمتر ارتباط با مردم، آرمانها، اهداف، نیازمندیها و خواستهای آنان را خواهند داشت بدون آنکه مسئولیت مستقیم اجرایی سهمگین، پیچیده و بدون نظارت داشته باشند. در گام بعدی، و در زمان مقتضی این چهره های تجربه یافته، سرمایه و محوری مهم برای تشکیل نهایی ساختار و حزب جدید مناسب خواهند شد و با تجربه کسب شده در دنیای سیاست و با نظارت موکلان و مردم رای دهنده، زمینه برای قدم های بزرگتر در عرصه های پیچیده تری چون مسئولیتهای اجرایی، وزارت و ریاست جمهوری مهیا خواهد شد.

در پایان یک بار دیگر با درود به ارواح پاک شهدای جنبش های تبسم، روشنایی و رستاخیز اعلان می داریم که آن چیزی که شور حرکت و حمایت بی دریغ مردم را تا به اینجا از شورای عالی جنبش روشنایی باعث شده است، همین امید به زایش و پرورش راه نو به آینده بوده است. این امید مقدس و پاک مردم را با اشتباه استراتژیک، سهل انگاری، فرار و شانه خالی کردن از مسئولیت تاریخی، فریفته شدن توسط امتیازات مقطعی و فریبنده، معامله گری و محافظه کاری بیدلیل به یاس تبدیل ننمایید و بدانید که عهد و پیمان و حمایت مردم، ابدی، همیشگی و بدون مسئولیت متقابل نبوده، نیست و نخواهد بود.

همینطور از تمامی مردم افغانستان می خواهیم تا برای تحکیم روند دموکراسی و مبارزه با فساد و تقلب در وطن مان، با احساس وظیفه و مسئولیت، در فرایند ثبت نام و دریافت کارت رای دهی فعالانه حضور یافته و سپس با رای آگاهانه بر اساس شایستگی به نامزدهای انتخابات، بنیان دموکراسی، صلح، عدالت و خشونت پرهیزی را تقویت نمایند.

این نامه جمعی را با سخنی از مبارز بزرگ راه آزادی و برابری، مارتین لوترکینگ به پایان میبریم: ما باید ناکامی ها و ناامیدی های مقطعی و موقت را بپذیریم، اما هرگز امید نهایی و بی پایان را از دست ندهیم.

حمل - فروردین 1397 / آپریل 2018

هواداران جنبش روشنایی از سرتاسر دنیا