Vrijdag 22 november 2013 werden de besluiten van de Vlaamse regering over de vergunningsvoorwaarden en de subsidies voor de kinderopvang van baby’s en peuters goedgekeurd. Het nieuwe decreet Kinderopvang van baby’s en peuters kan op 1 april 2014 in werking treden.

De hervorming van de kinderopvang van baby's en peuters zou een mijlpaal moeten zijn voor het verder realiseren van voldoende, kwaliteitsvolle, toegankelijke en betaalbare kinderopvang. Daarnaast heeft men de bedoeling om het bonte landschap van de kinderopvang met zelfstandige onthaalmoeders, diensten voor onthaalouders, samenwerkende onthaalouders, gesubsidieerde kinderdagverblijven, zelfstandige kinderdagverblijven, inkomensgerelateerde opvang, niet-inkomensgerelateerde opvang, … te stroomlijnen.

Iedereen houdt het hoog in zijn vaandel, zowel de minister, Kind en Gezin, betrokken partnerorganisaties, de organisatoren zelf van opvangvoorzieningen, de begeleiders: de kwaliteit van de kinderopvang.

Er is werk van gemaakt om -althans op papier- die kwaliteit te verhogen; vanaf 18 kinderen komt er een kwaliteitshandboek, een kwaliteitsbeleid, een kwaliteitsmanagementsysteem, een evaluatie van dit kwaliteitsbeleid, kwalificaties voor kindbegeleiders en verantwoordelijken, …

Wat men vergeten is, is dat die kwaliteit op papier, omgezet moet worden in de dagdagelijkse realiteit. De huidige wetgeving stelt dat er per schijf van 7 kinderen onder de 18m 1 begeleider is, en 1 begeleider is per schijf van 10 kinderen boven de 18m. Iedereen die zich bekommert om het pedagogisch comfort van de kinderen en het werkcomfort van kindbegeleiders weet dat deze normen veel te hoog zijn. Ook onderzoek wijst uit dat er een rechtstreeks verband is tussen de kwaliteit van de opvang en het aantal kinderen per begeleider. Het was dus hoopvol uitkijken naar het nieuwe decreet en naïef te geloven dat de kindnorm per begeleider naar beneden zou gaan.

Beste ouders, beste collega’s, allerliefste baby’s en peuters vanaf 1 april 2014 zal 1 begeleider wanneer die alleen is, 8 kinderen onder zijn hoede hebben, vanaf 2 begeleiders zijn er 9 kinderen per begeleider.

Wel, ik daag wie eender ook maar uit om 9 kinderen tussen 0 en 3j van 7u ‘s morgens tot 18u ‘s avonds te begeleiden. 9 kinderen op min 27m² speelruimte. 9 kinderen die omwille van hun leeftijd nog niet sociaal vaardig zijn om in een groep te functioneren en samen te spelen. 9 kinderen die verluierd moeten worden. 9 kinderen die eten moeten krijgen. 9 kinderen die te slapen gelegd moeten worden. 9 kinderen die geknuffeld moeten worden. 9 kinderen die je een verhaaltje moet vertellen. 9 kinderen waarmee je een activiteit moet doen. 9 kinderen waar jij verantwoordelijk voor bent dat hun welbevinden en welzijn maximaal is en dat hun veiligheid gegarandeerd is. Je dit al eens voorgesteld?

Om eerlijk te zijn, ik kan het niet. Meer nog, ik wil het niet. En voor wie het wel kan of moet doen; hoed af. De realiteit is echter dat weinigen het kunnen. Dat kindbegeleiders onder heel grote druk staan. De stress is enorm. Ik sta er soms verwonderd van dat er niet meer ongelukken gebeuren. Wie durft er te getuigen over hoe het er echt aan toe gaat wanneer je voor 18 baby’s en peuters met 2 begeleiders staat?

Kindbegeleiders roepen we samen basta?

Ouders roepen jullie mee met ons basta?

Roepen we samen basta voor onze kinderen?

Minister Vandeurzen, ik begrijp u. Het gaat over de middelen. U vraagt aan ons om een inspanning te leveren om 1 begeleider per 7 kinderen te realiseren, maar het is geen verplichting want de middelen zijn beperkt. Natuurlijk, want u bent Sinterklaas niet. Maar u gelooft toch ook niet meer in Sinterklaas?

Basta! Er zijn wel middelen. Er zijn voldoende middelen.

Alleen; investeren we in een liefdevolle, gezonde, rustige, ruime kinderopvang waar 1 begeleider per 5 kinderen is? Waar kinderen tot rust komen, zich vertrouwens- en liefdevol ontwikkelen tot krachtige kinderen en solidaire, verbonden wereldburgers? Of blijven we liever betalen voor gevangenissen, jeugdinstellingen, defensie, enz enz?

Wordt het geen tijd om te zoeken naar andere pistes om de druk binnen de kinderopvang te verminderen? Inzetten van langdurig werklozen onder de vorm van gemeenschapsdienst. Art 60-tewerkstellingen mogelijk maken binnen kinderdagverblijven die een organisatievorm hebben met sociaal oogmerk. Kortdurende tijdelijke tewerkstellingsmaatregelen bestendigen.

Roepen we samen basta voor onze kinderen? Voor hun toekomst?

Ann Lust, verantwoordelijke Ekoala (0477 44 77 51)

ekoala@debuidel.be