بسمه تعالی

با صلوات بر محمد(ص) و آل محمد

و با درود به روان پاک شهدای اسلام و امام شهدا خمینی کبیر(ره) و با سلام و درود به حضور رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی حضرت امام خامنهای پاسدار همیشگی خون شهدا و آرمانهای مقدس انقلاب اسلامی

رهبر عزیز و بزرگوارم همانگونه که شما به خوبی و بهتر از هر کسی اشراف و استحضار دارید"جامعه جراحان عمومی کشور"از زمانهای دور گذشته تاکنون همواره با تعهد و پایبندی مثال زدنی و بی بدیل به ارزشهای اسلامی و اخلاقی و آرمانهای مقدس جمهوری اسلامی،بیشتر از هر قشر دیگری از جامعه پزشکی در کنار انقلاب و نظام اسلامی و مردم انقلابی در صحنه حاضر بوده و هست،در زمان جنگ تحمیلی هشت ساله و دفاع مقدس نیز با تقدیم شهدای جراح به نظام و مردم انقلابی ایران ثابت کردیم که برای دفاع از اسلام و انقلابمان اگر لازم باشد تا خاکریزها و خط مقدم جبهه پیش میرویم تا از نظام و اسلام و انقلاب و ملتمان دفاع کنیم،در صورتیکه در آن زمان بجز جراحان عمومی هیچ تخصص دیگری مثل جراحی پلاستیک، چشم،رادیولوژی،پوست،قلب و... که در حال حاضر رشته های لوکس و رده بالای جامعه محسوب میشوند در خط مقدم جبهه و در بیمارستانهای صحرایی در معرض خطر مرگ و به دور از زن و فرزند نبودند و جانبازی نکردند و تمام بار جراحی و درمان مجروحین جنگی بر دوش"جراحان عمومی"بود و بقیه در شهرهای خود و در کنار خانواده مشغول به کار و فعالیت شخصی خود بودند و خبری از اوضاع جراحان عمومی در خطوط مقدم جبهه و در زیر باران گلوله و در میان آتش و خون و اوضاع خانواده های آنها نداشتند،بعد از اتمام جنگ تحمیلی نیز همواره به عنوان اولین و مهمترین خط مواجهه با بدحالترین و اورژانسی ترین مصدومین ناشی از تصادفات فراوان جادهای،بحرانها و بلایای طبیعی و... "جراحان عمومی"همیشه و همیشه در کنار و در خدمت جامعه و مردم شریف ایران بوده و هستند،اما متاسفانه همیشه بخصوص در چند سال اخیر بی مهری مسوولین تا جایی پیش رفته است که اولاً باعث سرخوردگی جراحان عمومی و به شک افتادن آنها در راه و مسیر و تخصصی که انتخاب کرده اند و ثانیاً باعث بی اعتمادی بسیار خطرناک و نگران کننده دو طرفه مردم و جامعه جراحان عمومی به یکدیگر شده است که مسلما به زودی تبعات منفی آن گریبانگیر کل جامعه و آسیب بسیار شدید و جبران ناپذیر سلامت مردم خواهد شد

رهبر معظم و عزیزم بازگو کردن تمامی ابعاد این فاجعه عظیم و تاثیرات منفی آن هم بر سلامت مردم و هم بر عملکرد جامعه جراحان عمومی کشور در این مجال نمیگنجد اما فقط جهت استحضار حضرتعالی بطور بسیار خلاصه و فشرده در ذیل به اهم مطالب اشاره میشود:

(1)اولین و مهمترین مساله لکه دار کردن حرمت و شان جامعه پزشکی بخصوص جراحان عمومی در جامعه به واسطه تبلیغات منفی و کذایی و مستمر توسط سازمان صدا و سیما و رسانه ها و نشریات و فضاهای مجازی علیه پزشکان و تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب بدون ارائه مستندات میباشد که مرتباً و بی وقفه علیه پزشکان تبلیغات منفی میکنند و گاها پزشکان را "دزد"نیز خطاب میکنند و به راحتی در کوچه و خیابان با طرح این سوال که "به نظر شما پزشکان دزدترند یا خودرو سازها"تیر خلاص را بر پیکر نیمه جان بهداشت و درمان کشور میزنند و تازه در کمال وقاحت اظهار میکنند که برای پخش این کلیپ در فضاهای مجازی از وزارت ارشاد نیز مجوز دارند...از سوی دیگر متاسفانه مسوولین رده بالای جامعه و بهداشت و درمان کشور نیز دایماً بجای برقراری ارتباط صمیمانه بین مردم و جامعه پزشکی و جلوگیری از ایجاد تفرقه،خود به این تفرقه ها دامن میزنند و با حضور مستمر جلوی دوربین خبرنگاران مرتباً از لزوم تنبیه پزشکان،زیاد بودن دستمزد پزشکان،مقایسه پزشکان با سایر اقشار جامعه که اصلاً ماموریتها و مسوولیتهای کاملاً متفاوت با پزشکان دارند صحبت میکنند و باعث شعله ور شدن آتش خشم جامعه علیه پزشکان و لزوم انتقام گیری از پزشکان و محدود کردن آنها و جلوگیری از کار و فعالیت آنها خواهد شد،در این بین برخی از افراد صاحب مناسب دولتی و تریبون عمومی نقش اساسی و کلیدی داشته و دارند و واقعاً آبرویی را که جامعه پزشکی با مراقبت و تحمل رنجها و مشقات فراوان در طی سالیان دراز به دست آورده بود به یکباره از این قشر خدوم،زحمتکش،نجیب و فرهیخته گرفتند،فقط به بهانه وجود کمتر از یک درصد متخلف در صنف پزشکان که بی شک این آمار در بین سایر اصناف بیش از این خواهد بود ولی متاسفانه این مسوولین محترم با تعمیم خطاها و اشتباهات آن قشر انگشت شمار به کل جامعه پزشکی،باعث ایجاد نفاق و اختلاف بین مردم و جامعه پزشکی شدند که آتش این اختلاف به جان همه افتاده و همه را سوزانده و روز به روز هم پیشرفت میکند و گویا قرار هم نیست که خاموش شود.

(2)تنبیه پزشکان بدون توجیه منطقی،گویا ما پزشکان خطا و گناه کبیره انجام داده ایم که در این کشور با سو

زاندن بهترین سرمایه زندگی خود،همسر و فرزندانمان یعنی جوانی و سلامتی و... در شرایط بسیار سخت و از زمان طفولیت تا نزدیک به چهل و اندی سالگی که بهترین سالهای عمر یک انسان است در این رشته بسیار سخت و سنگین و طولانی تحصیل کرده ایم و در حال حاضر باید محسود و منفور دیگرانی که این رنجها و سختیها را به خود نداده اند باشیم و دایماً خودشان را با پزشکانی که فقط به اندازه عمر متوسط آنها مشغول درس خواندن و تلاش مستمر و بی وقفه بوده و هستند مقایسه میکنند و پزشکان را آماج فحش و ناسزا و تهمت ها و توهین های بی شمار قرار میدهند،بر خلاف سایر جوامع و کشور ها که مردم و مسوولین همواره از پزشکان با ادب و احترام یاد میکنند و شان و جایگاه و منزلت جداگانهای برای پزشکان قایلند که شاید یکی از دلایل مهاجرت روزافزون اخیر پزشکان و همکاران بسیار نخبه و ارزشمند ما به آن کشورها همین باشد که در ایران کسی قدر علم و تخصص و زحمات یک پزشک بخصوص یک جراح را نمیداند و اصلا کسی نمیتواند تصور کند که زندگی یک جراح عمومی و خانواده وی چه شرایط سختی دارد که اگر به اندازه تمام دنیا هم به وی دستمزد بدهند جبران سر سوزنی از آن مقدار استرس و تنش و فشار کاری و روانی را که وی و خانواده اش تحمل میکنند نخواهد کرد،اما با تمام این تفاسیر مرتباً سیاست های تنبیهی و تحدیدی برای پزشکان تنظیم و تصویب میکنند مثل لزوم گذراندن دوره های طرح طولانی در مناطق بسیار دور افتاده و فاقد هرگونه امکانات و به دور از همسر و فرزندان،عدم صدور مجوز به پزشکان برای تاسیس مطب در همان مناطق محروم،حقوق و دستمزدهای بسیار بسیار پایین و غیرمنطقی و ناعادلانه و..

(3)عدم تناسب دستمزد جراحان عمومی در مقایسه با خدماتی که ارایه میدهند و استرس و فشار عصبی و خستگی مداوم جسمی و روحی و شب نخوابی ها و اقامت های طولانی بیش از 24 ساعت در بیمارستان های شلوغ،خط اول بودن در مواجهه با بدحالترین و اورژانسی ترین بیماران و مصدومین تصادفی،تیرخورده،چاقو خورده،برق گرفتگی،مار و عقرب گزیدگی،سوختگی،مصدومین ناشی از بلایای طبیعی و بحران ها که به جرات و با ارائه مستندات میتوان اظهار کرد که سختی کار،شب نخوابی و استرس و درگیری و جنگ اعصاب و فوریت هیچ رشته ای از بین تمام رشته ها و تخصصهای پزشکی حتی با یک دهم استرسها و فشارهای جسمی و روحی که به جراح عمومی و خانواده وی وارد میشود نیست ولی در عوض درآمد و دستمزد جراح عمومی با وجود تحمل این همه سختی و استرس و تنش یک دهم رشته های دیگر نیست،حتی گاها در آمد بعضی از همکاران پزشک عمومی از در آمد متخصص جراحی عمومی بیشتر است که مستندات آن موجود و قابل ارائه است،بعلاوه در بسیاری از بیمارستانهای دولتی و خصوصی بابت مقیمی جراحان عمومی به ایشان هیچگونه حق مقیمی پرداخت نمیشود یا مبلغ بسیار ناچیزی پرداخت میشود در صورتیکه به برخی از متخصصین دیگر که حتی سالی یکبار هم در ساعات غیر اداری حتی بر بالین بیماران اورژانسی نیازمند ارائه خدمات از سوی آنها حاضر نمیشوند که بعنوان مثال میتوان از رشته هایی مثل چشم پزشکی،گوش و حلق و بینی،جراحی پلاستیک و ترمیمی،رادیولوژی و... نام برد به ازای ساعاتی که اصلاً اصلاً در بیمارستان حضور ندارند حق آنکالی پرداخت میشود در صورتیکه در همان بیمارستان ها به جراحان عمومی که انصافاً و به معنی واقعی کلمه تنها متخصصین مقیم واقعی بیمارستان ها هستند که حتی اگر یک دقیقه در بیمارستان حضور نداشته باشند قطعاً قطعاًبیماران و بیمارستان و مسوولین با مشکلات بسیار بسیار جدی مواجه خواهند شد و هیچ پزشک و متخصص دیگری به هیچ عنوان نه جرات انجام کار وی و نه علم و قدرت و توانایی این شیر دلان عرصه سلامت را نخواهد داشت،فقط و فقط "جراحان عمومی"هستند که در نبود سایر تخصصها قادر به پر کردن جای خالی خیلی از آنها خواهند بود ولی هیچ کس هیچ کس نمیتواند جای خالی یک جراح عمومی را پر کند حتی اگر تمام تخصصهای دیگر گرد هم آیند،بله رهبر عزیز و بزرگوارم در همه جای دنیا با جراح عمومی با احترام فراوان برخورد میکنند و در بین تمام تخصصها برای متخصص جراحی عمومی به دلیل خطیر بودن و پر مسوولیت بودن و تحمل بیشترین استرس و بیشترین بار بهداشت و درمان کشور جایگاه و منزلت جداگانه و ویژه ای قایل هستند بجز در ایران که در بیمارستانها و در نظام بهداشت و درمان با جراحان عمومی به چشم یک پادو بی مزد و مواجب و با یک دستمزد ناچیز بخور و نمیر رفتار میکنند،جراحی که بیشترین بار درمان بیماران بدحال را در نیمه های شب در اتاق عمل و زمانی که دیگران و مسوولین محترم در خواب ناز و در کنار خانواده در حال استراحت هستند به دوش میکشد و بیشترین استرس جسمی و روحی را تحمل میکند بطوری که طبق تحقیقات و آمارها متوسط طول عمر جراحان 10 سال از سایر متخصصین پزشکی کمتر است،جراحی که دائماً با چرک و فضولات متعفن،خون و ادرار و مدفوع بیمارانی سر و کار دارد که حتی عزیزان و اعضای درجه یک خانواده خودشان یارای نزدیک شدن به آنها را ندارند و از آنها دوری میکنند،جراحی که همیشه نیمه های شب خسته و بی رمق زمانی به منزل میرسد که دختر کوچک وی پس از گریه فراوان از هجر پدر با گریه به خواب رفته است یا در ساعات نیمه شب که دیگران در خواب ناز هستند با چنگ و دندان در حال نبرد با عزرائیل برای نجات جان بیماران محتضر و در حال جان دادن میباشد،بله این گوشه ای از کار ارزشمند یک "جراح عمومی" در این کشور با وجود دیدن این همه بی مهری و بی عدالتی از سوی دولت و مجلس و مسوولین بهداشت و درمان و نیز قدر ناشناسی بسیاری از مردم و جامعه است،بله سرورم این روزهای ما جراحان عمومی بجای تحقیق و مطالعه برای پیشرفت علمی کشور و توانمندسازی خود برای رسیدن به اوج قدرت علمی و پژوهشی و آموزشی بدلیل مشکلات فوق الذکر و داشتن دغدغه های فکری فراوان،با این امور واهی سپری میشود و این ناامنی شغلی،کاری و فکری تا جایی پیش رفته است که آندسته از جراحان عمومی که امکان خروج از کشور و مهاجرت به سایر کشورها را دارند بلادرنگ در حال خروج از کشور و مهاجرت هستند و دیگران نیز با سرخوردگی در حال کم و کمتر کردن فعالیت خود و حتی به فکر تغییر شغل خود و خروج از این رشته میباشند،آیا تهدیدی بزرگتر از این برای نظام سلامت یک کشور متصور هست؟

(4)یکی دیگر از مشکلات ایجاد شده برای "جراحان عمومی" حمایت بی چون و چرا و بی دریغ مسوولین از انحصار طلبی بعضی از رشتهها مثل رشته پوست یا جراحی پلاستیک میباشد که مانع فعالیت جراحان عمومی در انجام اعمال جراحی که با آن تخصصها اشتراک دارد میباشد که شایان ذکر است که رشته جراحی عمومی همانطور که از نام آن برمی آید در تمام دنیا به عنوان رشته جراحی جامع(از فرق سر تا ناخن پا)و پایه تمام رشته های دیگر جراحی محسوب میشود و تمام رشته های دیگر جراحی زیر گروه و زیر مجموعه جراحی عمومی میباشند و در کشورهای دیگر اصطلاحی تحت عنوان"فوق تخصص"وجود ندارد بلکه اگر کسی تمایل به ادامه تحصیل در یک شاخه تخصصی خاص مثل جراحی پلاستیک را داشته باشد میتواند پس از طی یک دوره کوتاه مدت فقط در آن رشته تخصصی خاص فعالیت کند اما نه مثل ایران که داعیه انحصار طلبی داشته باشند و بخواهند مانع از فعالیت قانونی رشته مادر،جامع و پایه دیگری مثل تخصص بسیار بسیار گسترده جراحی عمومی شوند،زیرا تمام اعمال جراحی تخصصی تمام رشته ها از ارتوپدی گرفته تا جراحی زنان و زایمان،جراحی اطفال و جراحی پلاستیک و ترمیمی و...در طی دوران آموزشی تخصصی جراحی عمومی هم بصورت تیوری و هم بصورت عملی به جراحان عمومی آموزش داده میشود و در کتب مرجع این رشته گنجانده شده اند و با سختگیری بسیار زیاد تمام این مباحث را در چندین و چند مرحله از جراحان عمومی امتحان میگیرند و جراح باید حتماً نمره قبولی را برای گذراندن این دوره ها اخذ کند وگرنه اجازه فارغالتحصیلی و شروع کار نخواهد داشت،اما با تمام این تفاسیر و ملاحظات متاسفانه همکاران جراح پلاستیک بدلیل زیاده خواهی و زیاده طلبی و بدلیل داشتن سنبه پر زورتر و داشتن لابی بسیار قدرتمند در سطح وزارت بهداشت و نظام پزشکی،اذیت و آزار و شکنجه جراحان عمومی و انحصار طلبی را از حد گذرانده اند و با همکاری برخی از مسوولین محترم هر روز با ارائه دستورالعمل لازم الاجرا و محدود کننده جدید مانع از فعالیت مشروع و قانونی جراحان عمومی میشوند و جو بسیار ترسناک و دیکتاتوری خاصی را حاکم کرده اند که با اعتراض تمامی جراحان عمومی زحمتکش کشور مواجه شده است که باعث ایجاد نارضایتی شدید و تهدید امنیت شغلی و آرامش روحی و روانی جراحان عمومی شده است که متاسفانه حتی نامه نگاری به مسوولین هم تا این لحظه بی فایده بوده است،ضمناً ایشان قباحت را تا جایی پیش بردهاند که در صورت مطرح شدن پرونده شکایت از جراحان عمومی در کمیسیون های پزشکی قانونی نه تنها به هیچ عنوان از متخصصین جراحی عمومی به عنوان کارشناس دعوت بعمل نمی آورند بلکه در کمال توهین و تحقیر و تهدید جراحان عمومی را حتی با وجود رعایت تمام موازین علمی و فنی اعمال جراحی انجام شده،فقط و فقط به خاطر ضرب شست نشان دادن و منع آنها از ادامه فعالیت قانونی خود به "عدم داشتن صلاحیت"در انجام آن عمل جراحی و پرداخت دیه های بسیار سنگین از جیب خود محکوم میکنند تا به قول خودشان درس عبرتی شود برای دیگران،بیمه ها هم که در این میان ذینفع هستند با پوزخند شانه از زیر بار پرداخت خسارت خالی میکنند و جراح عمومی بیچاره با سرخوردگی جرات و توان ادامه راه راست از دست داده و باید به فکر گرفتن قرض و وام باشد تا دیه گناهی را که مرتکب نشده است پرداخت کند!!!!آری رهبرم اینها عدالت را در یک کشور اسلامی و در مملکت امام زمان(عج)اینگونه تفسیر و پیاده میکنند

(5)در مورد کسورات بیمه ای اعمال جراحی عمومی و عدم پرداخت عادلانه،شفاف و به موقع دستمزد جراحان که دیگر خسته شدیم از بس که گفتیم و پرسیدیم که چرا در ازای این همه زحمت جراحان عمومی باید فقط 30 درصد دستمزد و در آمدی که جراحان عمومی برای بیمارستانها ایجاد کرده اند آنهم با تاخیر یکسال و نیمه و پس از کسر کلی مالیات و عوارض و کسورات بیمه ای پرداخت شود،چه معنی دارد که جراح سر یک عمل سنگین مثلاً پنج کار مهم و حیاتی برای بیمار انجام دهد ولی بیمه برای عمل دوم پنجاه درصد دستمزد آن عمل و برای عمل سوم 25 درصد دستمزد آن عمل،برای عمل چهارم 10 درصد و الخ در نظر بگیرد؟اما جراح باید برای تک تک عملها و اقداماتی که انجام میدهد پاسخگو باشد و یک یا گاهی چند دیه 200 میلیونی پرداخت کند،کدام عقل سلیم قبول میکند که در ازای نجات جان یک مصدوم تصادفی از مرگ حتمی که دچار پارگی قلب،ریه ها،کبد، طحال،روده ها،معده،شکستگی لگن و... شده به جراح با 18 ماه تاخیر و با منت 250 هزار تومان دستمزد بدهند اما دستمزد یک عمل جراحی زیبایی بینی 7.5 میلیون باشد؟! یعنی در این مملکت ارزش نجات جان یک انسان از یک عمل زیبایی بینی یا لیزر موهای زاید بدن یا برداشتن یک خال و زگیل کمتر است؟چرا باید بین رشته های شیک و تمیز و بی دردسری مثل رادیولوژی،چشم،پوست،گوش و حلق و بینی،جراحی پلاستیک و... با رشته اورژانسی و حیاتی جراحی عمومی این همه تبعیض قائل شوند و اونها رشته های لوکس محسوب شوند و به ریش من جراح عمومی بخندند و من و رشته ام را مسخره کنند و با یک دهم کار و تلاش من حداقل حداقل ده برابر من دستمزد بگیرند و خود و خانواده هایشان مرتب در سفرهای تفریحی خارج از کشور مشغول خوش گذرانی و تفریح باشند و صاحب بهترین خانه،ویلا و ماشین و... باشند ولی من جراح عمومی خودم و خانواده ام همیشه خسته،پژمرده و عصبی باشم؟چرا کار من که وظیفه ام نجات جان از مرگ حتمی است اینقدر در چشم مسوولین خوار و کوچک شمرده میشود؟ آیا انسان سرمایه ای ارزشمند تر از جانش دارد؟این اوج بی عدالتی در یک کشور اسلامی است که آنکس که بیشترین زحمت را میکشد کمترین بهره را ببرد

(6)در مورد بیمه مسئولیت حرفه ای پزشکان که متاسفانه علی رغم دریافت مبالغ هنگفت از جراحان متاسفانه نه از نظر پرداخت خسارت در حوادث ناخواسته و نه از نظر مدت زمان پوشش دهی خسارت هیچگونه تسهیلاتی ارایه نمیدهند و به انحا مختلف شانه از زیر بار پرداخت خسارت خالی میکنند و جراح عمومی بیچاره مجبور است تمام زندگی خود را بفروشد و علی رغم داشتن بیمه مسئولیت از جیب خسارت پرداخت کند و نیز بر اساس قوانین فعلی بیمار حق دارد تا آخر عمر از پزشک شکایت کند و دیه بگیرد اما بیمه مسئولیت حرفه ای فقط تا چهار سال بعد از آن عمل جراحی و تازه پس از طی هفت خوان رستم پرداخت خسارت را تقبل میکند،ضمناً بیمه ها متاسفانه تمامی اعمال جراحی موجود در کوریکولوم آموزشی رشته جراحی عمومی را که قانونا جراحان عمومی حق انجام آنها را دارند(مثل اعمال جراحی پلاستیک و زیبایی و ترمیمی)را پوشش نمیدهند که این هم یکی دیگر از مشکلات عدیده و دغدغه های فکری اصلی جراحان عمومی است که نیازمند رسیدگی عاجل است.

(7)بحث بعدی بحث پرداخت پلکانی به پزشکان و جراحان است که در واقع یک نوع سیاست تنبیهی است که به زبان بی زبانی به من جراح میگویند:اگر از یک حد خاصی بیشتر کار کنی به ازای انجام آن کار اضافه هیچ گونه دستمزدی به شما پرداخت نخواهد شد و هر چه بیشتر کار کنی دستمزد کمتری دریافت خواهی کرد!!!!یعنی من برای دولت و بیمارستان درآمدزایی کنم و ریسک کنم و احتمال شکایت و پرداخت دیه و خسارت از جیب را بپذیرم و خستگی و بی خوابی و استرس عمل جراحی مریض بسیار بدحال را به جان بخرم ولی در عین حال حتی ریالی دستمزد دریافت نکنم،یعنی برای بیمارستانها و دولت تماماً سود و برای جراحان تماماً ضرر!!!آیا این موضوع که ادامه طرح شکست خورده و عجولانه و بدون در نظر گرفتن منابع مالی تحول سلامت است با عقل سلیم و با هیچ منطقی سازگار هست؟

(8)بحث مالیات ناعادلانه و مغرضانه و باجگیری از پزشکان هم که داد تمام پزشکان را در آورده و بزودی موجب تعطیلی بسیاری از مطبها که از محل های اصلی مراجعه مردم به پزشکان است و خدمات سرپایی فراوانی را به مردم ارائه میدهند و در راستای سیاست تقویت خصوصی سازی در کشور فعالیت دارند،خواهد شد،بطوریکه در حال حاضر هم بسیاری از پزشکان به خاطر عدم توانایی در پرداخت مالیاتهای سنگین مجبور به تعطیلی مطبها شده اند،در بیمارستان ها نیز متاسفانه همین رویه جاری و ساری است،اما متاسفانه در راستای همان سیاست های ضد پزشک و دستهای فعال پشت پرده باز هم برای ناتوان کردن بیش از پیش پزشکان مالیات پزشکان را بدون هیچ گونه توضیح منطقی و بی دلیل چندین برابر کردند در حالیکه اقشار بسیار بسیار پر درآمد تر از پزشکان مثل:تجار و بازرگانان،کارخانه دارها،مشاورین املاک و خودرو،مهندسین،مشاغل و کسب و کارهای آزاد که مرتباً هم (علی رغم پزشکان که از نظر پرداخت مالیات جز صادق ترین اقشار جامعه هستند) از زیر بار پرداخت مالیات به انحا مختلف و با شگردهای خاص در میروند،دیده نمیشوند و مرتباً دولت و مسوولین محترم هم تاکید میکنند که این اقشار در حال ورشکستگی هستند و تا جاییکه ممکن باشد باید مالیات کمتری پرداخت کنند و تسهیلات و امکانات بیشتری در اختیار آنها قرار گیرد و تحت حمایت همه جانبه دولت قرار گیرند،اما گویا یک سری افراد خاص با اهداف و مقاصد سیاسی،امنیتی و اقتصادی خاص و از قبل طراحی شده قصد دارند با طرد جامعه پزشکی و بی مهری و ظلم و توهین به آنها که به اذعان همگان یکی از فرهیخته ترین اقشار و اصناف جامعه هستند موجبات نارضایتی هم مردم و هم جامعه پزشکی و تهدید شدید امنیت و آرامش و سلامت جامعه را فراهم آورند،به هر حال این موارد گوشه ای از مشکلات عدیده جراحان عمومی کشور بود که تیتروار به حضورتان عرض شد،قضاوت را به شما رهبر عظیم الشان و فرهیخته واگذار میکنیم و از محضر گرانقدرتان تقاضای رسیدگی فوری و عاجل داریم زیرا شرایط کاری و امنیت شغلی و اقتصادی "جراحان عمومی"به شدت بحرانی و نگران کننده است و "جراحان عمومی"از تضییع حقوق حقه خود به شدت شاکی و عصبانی هستند و دست یاری به سوی شما رهبر عزیز، دانشمند و دلسوز ایران اسلامی دراز کرده ایم و با درایت و فراست و هوشمندی که در وجود ارزشمند جنابعالی سراغ داریم،اطمینان داریم که با دستورات عاجلی که خواهید داد،انشاالله تمامی مشکلات ما خدمتگذاران وفادار انقلاب اسلامی و مردم شریف ایران را حل خواهید کرد و جان و امید تازه و دوباره ای در کالبد بی جان ما جراحان عمومی خواهید دمید،

با نهایت تشکر از وقتی که به مطالعه این عریضه اختصاص دادید و با آرزوی سلامتی و بهروزی روزافزون برای حضرتعالی و تمام خدمتگذاران واقعی نظام مقدس جمهوری اسلامی،و من الله توفیق

جمعی از جراحان عمومی ایران