Betreft: Mensenrechtenschendingen in en rond het Virunga Nationaal Park (Oost-Congo) door de werknemers van het Institut Congolais pour la Conservation de la Nature (ICCN), met steun van de Europese Unie en de Belgische regering.Geachte vertegenwoordigers van het ontwikkelingsbeleid in de Democratische Republiek Congo, en meer specifiek ter ondersteuning van de bescherming van het Virunga Nationaal Park,Het beheer van het Virunga Nationaal Park (ViNP), tot op heden gerealiseerd door het Congolees Instituut voor Milieubescherming (ICCN) en een aantal internationale milieubeschermingorganisaties (Wereld Natuurfonds, London & Frankfurt Zoological Society, Wildlife Direct, Gorilla Organisation, etc.), is betreurenswaardig.                              In plaats van een efficiënte milieubescherming, beschouwd als één van de pijlers van de ontwikkeling van de Democratische Republiek Congo, heeft het repressieve beheer van het park geleid tot de schending van diverse mensenrechten door parkwachters en de creatie van een klimaat van straffeloosheid in en rond het park.             Met deze petitie willen wij, la Voix des Voisins du parc Virunga, de internationale gemeenschap wijzen op hun verantwoordelijkheid in de regio door hen te confronteren met de door hen genomen engagementen met betrekking tot het geweld in Oost-Congo.    Ook in dit conflict, zijn het de vrouwen en kinderen van de naburige gemeenschappen die het zwaarst worden getroffen. Van alle getuigenissen tegen parkwachters heeft het merendeel betrekking op gevallen van seksueel geweld, gevolgd door fysiek geweld, brandstichting, foltering en afpersing van burgers. Burgers die zich niet bezig houden met stroperijactiviteiten.Hoewel het ICCN en haar internationale partners, de lokale gemeenschappen officieel hoog in het vaandel dragen, brengen de gebeurtenissen van de burgers in en rond Virunga een heel ander verhaal. Gezien de grote oppervlakte die het park inneemt, heeft het parkbeleid een effect op het dagelijks leven van tienduizenden burgers in en rond het park. Het parkbeleid leidt hierdoor tot structurele onveiligheid, armoede, onderontwikkeling en zelfs de bedreiging van het voortbestaan van sommige gemeenschappen. Dit leidt ertoe dat het parkbeleid “op zich” een belangrijke factor van migratie is geworden in de regio. Van het totale parkbudget wordt nog geen tiende besteed aan investeringen ter ontwikkeling of verbetering van de toegang tot natuurlijke grondstoffen voor de lokale gemeenschappen. Tientallen gemeenschappen worden ten andere simpelweg verjaagd of systematisch onderdrukt.Met de heropname van de internationale ondersteuningsgolf ter bescherming van het Virunga park in oorlogscrisis in 2001, namen ook de vijandigheden van de parkwachters ten aanzien van de lokale bevolking enorm toe. Het gaat hier om zowel individuele vormen van machtsmisbruik als georganiseerde aanvallen op burgers. Tot op heden blijven diverse mensenrechtenschendingen zich in en rond Virunga opvolgen en wordt de parkwerking quasi volledig ondersteunt door internationale middelen. De Europese regering alsook de Belgische regering ondersteunen vooral de logistieke heropbouw, herbewapening, training en maandelijkse uitbetaling van parkwachters tot op heden. De internationale milieubeschermingorganisaties, die werken met deze en eigen fondsen, kijken toe.Op basis van:•    De resoluties van de Verenigde Naties en (de moties op) de resoluties van Europese Unie, meer bepaald:- Resolutie van het EP van 21 februari 2008, die het systematische seksuele geweld in het Oosten van de Democratische Republiek Congo veroordeeld als oorlogsmisdaad, en, - Resolutie van het EP van 18 december 2009, met betrekking tot het falen van het beschermen van de burgerbevolking tegen mensenrechtenschendingen en straffeloosheid in de DRC.•    De verklaringen van de Europese Raad en Commissie met betrekking tot de situatie in de DRC.•    De verklaringen van de Belgische Regering met betrekking tot de Mensenrechten in de DRC, en het Programma voor de strijd tegen en de preventie van seksueel geweld tegen vrouwen, jongeren en kinderen.•    De verklaringen van de Biodiversiteitsconventie die de toegang tot natuurlijke grondstoffen voor de lokale en indigene gemeenschappen willen laten garanderen.Eisen wij, la Voix des Voisins du Parc Virunga, van de Belgische en Europese regeringen, en andere internationale financierders van het parkbeleid om:•    Een onmiddellijke stop op te leggen aan de mensenrechtenschendingen door de werknemers van het Institut Congolais pour la Conservation de la Nature ten aanzien van de gemeenschappen in en rond Virunga,•    Onmiddellijk de verantwoordelijkheid die ze hebben in de regio, op te nemen en de goedgekeurde investeringen in het park in overeenkomst te brengen met hun verklaringen naar aanleiding van het geweld in Oost-Congo. Ook toekomstige investeringen moeten voorwaardelijk gesteld worden aan deze verklaringen, ten voordele van de ontwikkeling van de naburige gemeenschappen alsook het herstel van gerechtigheid voor de slachtoffers van het parkbeleid,•    Duurzame ontwikkeling en - milieubeschermingprojecten, gedragen voor en door de lokale gemeenschappen, te ondersteunen om de autonomie en inspraak van de lokale gemeenschappen blijvend te garanderen. Een grote opportuniteit ligt hier in de creatie van gemeenschapswouden (Forêts Communautaires, zoals bepaald in de Code Forêt 2002), hoewel internationale ondersteuning nodig is voor de implementatie van deze wettelijke mogelijkheid.Met de meeste hoogachting verzoeken wij de Europese en Belgische vertegenwoordigers van het ontwikkelingsbeleid in Oost-Congo deze grieven en aanbevelingen in ernstige overweging te nemen,