Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, παρότι πλέον είμαστε εργαζόμενοι, βρεθήκαμε να σπουδάζουμε στα έδρανα και τα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, έχοντας πάντα απέναντί μας μερίδα καθηγητών του τμήματος που από την εποχή του ν. Σουφλιά το 1991 επιχειρούν με κάθε τρόπο να φέρουν τους νόμους της αγοράς μέσα στη δομή και τη φιλοσοφία του προγράμματος σπουδών.

 Δεν είναι μία αλλά δεκάδες οι φορές που τα τελευταία 20 χρόνια, με την αγωνιστικότητα και το θάρρος της γνώμης μας και πάντα δρώντας μέσα από τα πλαίσια των αποφάσεων των γενικών συνελεύσεων του συλλόγου φοιτητών, εμποδίσαμε, σπάσαμε και ακυρώσαμε στη πράξη κάθε προσπάθεια προσαρμογής του προγράμματος σπουδών στη κατεύθυνση της πειθάρχησης, της εντατικοποίησης, του αντιεπιστημονικού κατακερματισμού των γνωστικών αντικειμένων, της αποπτώχευσης του βασικού κορμού σπουδών του μηχανικού για χάρη των κελευσμάτων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής για σπουδές fast food, εξειδικευμένων, ασύνδετων γνώσεων και μιας καθημερινότητας της αγοράς μέσα στη σχολή διαρκούς πίεσης, εντατικοποίησης και ελέγχου απέναντι στους φοιτητές. 

Έχοντας ήδη μπει στη παραγωγή και όντας εργαζόμενοι λιγότερα ή περισσότερα χρόνια ο καθένας, όχι μόνο δεν μετανιώνουμε για τους αγώνες που δώσαμε μέσα από το φοιτητικό σύλλογο, για την «απείθαρχη» στάση μας ως φοιτητές του τμήματος, αλλά από την εμπειρία μας στο επάγγελμα γινήκαμε ακόμα περισσότερο πεπεισμένοι για το δίκιο των ενεργειών μας, για την σημασία της συλλογικής υπεράσπισης των συμφερόντων μας ως φοιτητές τότε, ως εργαζόμενοι σήμερα. Ειδικά σήμερα, στην εποχή του ΔΝΤ και του μνημονίου που η ευελιξία είναι προαπαιτούμενο, που οι όροι άσκησης του επαγγέλματος διαρκώς επιδεινώνονται με τους μισθούς και τα δικαιώματα να κατακρεουργούνται, που η ταχύτητα στο τρόπο που μετεξελίσσονται οι τεχνολογίες είναι ραγδαία, που η ανεργία καλπάζει, μοναδική ελπίδα και στήριγμα εκτός από τους αγώνες που συλλογικά συνεχίζουμε να δίνουμε, είναι οι βασικές στέρεες γνώσεις των μαθηματικών, της φυσικής και της μηχανικής που με λυσσαλέο τρόπο 20 χρόνια τώρα, κυβερνήσεις και καθηγητές του τμήματος προσπαθούν να αποβάλλουν από το πρόγραμμα σπουδών για να φέρουν πακέτα γνώσης μιας χρήσης.

Θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός ότι μελλοντικοί συνάδελφοί μας, σημερινοί φοιτητές του τμήματος, διώκονται με εκδικητικά κίνητρα επειδή κάνανε πράξη αυτό που όλοι κρίνουμε αναγκαίο. Θεωρούμε επίσης «κακούς δασκάλους» που δεν έχουν θέση στο δημόσιο πανεπιστήμιο, όλους όσους συντάσσονται με τέτοιες πρακτικές, συντονιζόμενοι με το Υπουργείο Παιδείας και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του, προετοιμάζοντας έδαφος ποινικοποίησης, προκειμένου να φέρει νόμο που θα μετατρέψει το δημόσιο πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο της αγοράς και των επιχειρήσεων καταργώντας κάθε έννοια αυτοδιοίκητου. Όλους όσους προετοιμάζουν το έδαφος για την άλωση των δικαιωμάτων των φοιτητών και την χειροτέρευση των όρων ένταξης των νέων μηχανικών στην εργασία. 

Απαιτούμε τη παύση κάθε είδους δίωξης – επίπληξης – απειλής των φοιτητών του συλλόγου – κάθε χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και το άνοιγμα ενός ειλικρινούς διαλόγου που σε αντίθεση με τις κυβερνητικές βλέψεις θα δει πως θα ενισχύσει το πρόγραμμα σπουδών έτσι ώστε να παρέχει ακόμα περισσότερες στέρεες, βασικές γνώσεις, ώστε να κατοχυρώνει και να διευρύνει εργασιακά και επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων του και ώστε να εγγυάται τον δημόσιο, ελεύθερο και ακαδημαϊκό χαρακτήρα της καθημερινότητας στη σχολή.