Παρά τις δεσμεύσεις για τη χρηματοδότηση της Έρευνας και Ανάπτυξης στις χώρες της ΕΕ σε ποσοστό 3% του ΑΕΠ έως το 2020 (Στρατηγική της Λισσαβόνας, Σύμφωνο της Βαρκελώνης), η χρηματοδότηση αυτή στην Ελλάδα συνεχώς μειώνεται (το 2012 ανερχόταν σε μόλις 0,69% του ΑΕΠ).

Τα 10 δημόσια Ερευνητικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) έχουν υποστεί αλλεπάλληλες περικοπές στη χρηματοδότησή τους (η συνολική περικοπή ανέρχεται σε ποσοστό 68%), σε σημείο να αδυνατούν πλέον να λειτουργήσουν.

Επιπλέον, οι πρόσφατες περικοπές (έως 28%) στους προϋπολογισμούς ερευνητικών προγραμμάτων του Υπουργείου Παιδείας που βρίσκονται σε εξέλιξη, διαταράσσουν την ομαλή υλοποίησή τους και πλήττουν σοβαρά την αξιοπιστία των ερευνητών, καθώς και το κύρος της ελληνικής κυβέρνησης.

Στην ήδη επιβαρυμένη αυτή κατάσταση προστίθεται το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για την Έρευνα την Τεχνολογική Ανάπτυξη και την Καινοτομία, καταργώντας ταυτόχρονα ένα Νόμο Πλαίσιο για την Έρευνα (Ν. 1514/1985) που αποτέλεσε ορόσημο για την ανάπτυξη του δημόσιου ερευνητικού συστήματος της χώρας. Η ψήφιση του νομοσχεδίου αυτού και η εφαρμογή του προδικάζουν διάλυση του δημόσιου ερευνητικού ιστού της χώρας, ο οποίος παρουσιάζει αξιόλογες ερευνητικές επιδόσεις, βασισμένες στον κόπο και τις θυσίες του ερευνητικού προσωπικού.

Τα δημόσια Ερευνητικά Κέντρα της ΓΓΕΤ, με 1800 άτομα τακτικό προσωπικό και 3000 συμβασιούχους έργου και εργασίας, κυρίως νέους επιστήμονες, κινδυνεύουν να κλείσουν με την ψήφιση του εν λόγω νομοσχεδίου, διότι αυτό:

• περιλαμβάνει την κατάργηση των οργανισμών λειτουργίας των Κέντρων, ενώ δεν περιλαμβάνει οποιαδήποτε πρόβλεψη για την τύχη του υπηρετούντος σε αυτά ερευνητικού προσωπικού,

• δεν δεσμεύει το κράτος ως προς οποιοδήποτε ποσοστό δημόσιας εθνικής χρηματοδότησης των Κέντρων (για το 2015 ο κρατικός προϋπολογισμός διαθέτει στα 10 Κέντρα λιγότερα από 27 εκ. ευρώ),

• προτρέπει τα Κέντρα να μετατραπούν σε «επιχειρήσεις» και τους ερευνητές σε «επιχειρηματίες», ώστε να επιβιώσουν με «ίδιους πόρους»,

• ισοπεδώνει το υπάρχον ερευνητικό τοπίο, δεν ρυθμίζει με σαφήνεια το «διάδοχο σχήμα» του ερευνητικού ιστού και καθιστά το χώρο της Έρευνας πεδίο ευάλωτο σε κάθε αυθαιρεσία.

Με αυτές τις συνθήκες, η ελεύθερη και ανεξάρτητη έρευνα στην υπηρεσία της επιστήμης, της κοινωνίας και της ανάπτυξης υπονομεύεται και είναι αδύνατον να αποδώσει τους αναγκαίους για την παρούσα συγκυρία καρπούς.

Η ερευνητική κοινότητα διαμαρτύρεται για τη συγκεκριμένη πολιτική της έρευνας που οδηγεί τη χώρα σε οπισθοδρόμηση. Μάχεται για την απόσυρση του προς ψήφιση νομοσχεδίου και για την εξασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του υφιστάμενου ερευνητικού συστήματος της χώρας, που προϋποθέτει επαρκή εθνική χρηματοδότηση.

Η Ένωση Ελλήνων Ερευνητών σας καλεί να συνυπογράψετε αυτό το κείμενο, ενώνοντας τη φωνή σας για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, ώστε:

• να μην καταλυθούν οι εθνικές ερευνητικές δομές της Ελλάδας,

• να μην καταστραφεί ανεπανόρθωτα το εθνικό επιστημονικό κεφάλαιο που έχει σωρεύσει το υπάρχον ερευνητικό προσωπικό της χώρας,

• να μην αποτελέσει ο ελληνικός ερευνητικός ιστός βορά ευκαιριακών τυχοδιωκτικών βλέψεων και ιδιοτελών συμφερόντων,

• να προστατευθούν οι αναγκαίες συνθήκες ερευνητικής εργασίας που εγγυώνται το να συνεχίσει να αποτελεί ο ερευνητικός χώρος φυτώριο ανάδειξης νέων, λαμπρών επιστημόνων, που θα αναλάβουν τη σκυτάλη της έρευνας για την παραγωγή γνώσης προς όφελος της επιστήμης, της κοινωνίας και της ανάπτυξης της χώρας μας.