“ขอแบ่งปันพื้นที่สร้างสรรค์ : เราต้องการลิโด้ สกาล่า
เรียน อธิการบดีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และรองอธิการบดีจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้มีอำนาจในการกำกับดูแลสำนักงานจัดการทรัพย์สินฯ
1.
สืบเนื่องจากรายงานข่าว “เตรียมไล่รื้อสยามสแควร์ทำช็อปตึกสูง”
(http://www.thaipost.net/x-cite/140312/53979)
ที่อ้างถึงแนวทางการบริหารที่ดินของสำนักงานจัดการทรัพย์สิน
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในย่านสยามสแควร์ซึ่งมีพื้นที่รวมประมาณ 60 ไร่
โดยจะมีการเวนคืนที่ดินและพัฒนาที่ดินบริเวณดังกล่าว
และเนรมิตให้ย่านสยามสแควร์กลายเป็นวอล์กกิ้งสตรีทแนวสูง ด้วยงบลงทุนกว่า
1,800 ล้านบาท
ที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าแผนพัฒนาที่ดินดังกล่าวย่อมจะส่งผลกระทบต่อผู้เช่า
ผู้ประกอบการ สถานบริการ
ร้านค้าจำนวนมากภายในพื้นที่บริเวณนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
และที่สำคัญเราพอจะมองเห็นภาพลางๆ ถึงอนาคตของพื้นที่บริเวณนี้
ในวันที่เต็มไปด้วยตึกสูง อาคารระฟ้า และไม่มีโรงภาพยนตร์ลิโด้
และสกาล่าอีกต่อไป
ย่านสยามแสควร์หรือสยามเป็นพื้นที่ที่มีชีวิตชีวา สยามไม่เคยขาดสีสัน ความทันสมัย และแน่นอนว่าย่านสยามมีมูลค่าการเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงลิ่ว
แต่อีกฟากหนึ่งของความเจริญทางวัตถุเหล่านั้น ท่ามกลางความจอแจ
ในพื้นที่สยามแสควร์ก็ยังมีพื้นที่เล็กๆ สงบเงียบ
และเป็นศูนย์รวมของบรรดาคนรักงานศิลปวัฒนธรรม คนรักการเสพภาพยนตร์
อย่างพื้นที่ “โรงภาพยนตร์ในเครือเอเพ็กซ์” จำนวน 3 โรง คือ สยาม ลิโด้ และสกาล่า ที่แม้ว่าปัจจุบันจะเหลือเพียง 2 โรง(ลิโด้และสกาล่า) ก็ตาม
2.
สำหรับบรรดาคนรักหนัง โรงภาพยนตร์ในเครือเอเพ็กซ์ทั้ง 3 โรงคือพื้นที่สร้างสรรค์และมีอัตลักษณ์ของความเป็นพื้นที่ทางเลือก
เพราะไม่ว่าจะเป็นหนังนอกกระแส (หนังสั้น หนังสารคดี หนังรางวัล
หนังการเมือง หนังข้ามเพศ ฯลฯ) กิจกรรมสร้างสรรค์ทางสังคม งานเด็กเยาวชน
งานสาธารณะ ฯลฯ
ต่างก็เคยแวะเวียนมาใช้ประโยชน์ในพื้นที่โรงภาพยนตร์ดังกล่าวอย่างสม่ำเสมอ
ลิโด้ สกาล่า (อันหมายรวมถึงโรงภาพยนตร์สยามด้วย)
อาจไม่สามารถตอบสนองโจทย์ทางเศรษฐกิจแก่ผู้ประกอบการ
รวมทั้งเจ้าของพื้นที่อย่างจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เพราะคงไม่สามารถแข่งขันกับโรงภาพยนตร์มัลติเพล็กซ์น้อยใหญ่ที่ผุดขึ้นราว
ดอกเห็ดล้อมหน้าล้อมหลัง
และมีกลุ่มผู้บริโภคที่ยินดีจะจ่ายค่าตั๋วราคาแพงแสนแพง
หากแต่ผู้บริโภคซึ่งเป็นกลุ่มคนที่อาจมีจำนวนไม่มากนัก แต่ก็มีจำนวนไม่น้อยผู้บริโภคเหล่านี้ก็นิยม ยินดีและเลือกที่จะเดินเข้ามาใช้บริการโรงภาพยนตร์ในเครือเอเพ็กซ์
ที่มีรูปแบบการบริการแบบญาติ ในราคาคุณธรรมไม่ขูดรีด
และสามารถเลือกที่จะเสพสุนทรียจากหนังทางเลือกสารพัดประเภทจากทั่วโลกที่ถูก
คัดสรรมาจัดฉายเพื่อเป็นทางเลือกให้แก่ผู้บริโภค
คุณค่าของพื้นที่ที่มีอัตลักษณ์ เอกลักษณ์ทางศิลปวัฒนธรรม และเสรีภาพเช่นนี้
ยังไม่เพียงพอที่จะต่อลมหายใจของลิโด้ สกาล่า ใช่หรือไม่?
3.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในนามของมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศไทย
ในนามของมหาวิทยาลัยที่อบรม ให้ความรู้ ผลิตบุคลากรคนรุ่นใหม่ที่มีศักยภาพ
“จุฬาลงกรณ์” ยังเป็นมหาวิทยาลัยของประชาชน อยู่ใช่หรือไม่?
หรือวันนี้ มูลค่าทางเศรษฐกิจ ธุรกิจต่างๆ
และการผลักดันมหาวิทยาลัยก้าวสู่ความก้าวหน้าทันสมัยนั้น
ได้ทำให้สถาบันการศึกษาแห่งนี้ หลงลืมพันธกิจ
ภาระหน้าที่ของสถาบันการศึกษาที่มีต่อสังคมเสียแล้ว
จากเว็บไซด์ http://www.chula.ac.th ปรากฏชัดว่า “จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐที่ทำหน้าที่ในการบริการสังคมมากมายหลายด้าน อำนวยความสะดวกและจัดสรรคุณภาพชีวิตของสังคมให้ดีขึ้นมาโดยตลอด”
ขณะที่เว็บไซด์ของหน่วยงานอย่างสำนักงานจัดการทรัพย์สิน
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (http://www.property.chula.ac.th)
กลับมุ่งพัฒนาหน่วยธุรกิจเป็นหลัก
ดังปรากฏชัดเรื่องแผนการพัฒนาพื้นที่บริเวณสยามแสควร์
“แนวโน้ม Shopping centerในเขตใจกลางเมืองยังคงได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ศูนย์การค้าที่อยู่ติดกับระบบขนส่งมวลชนขนาดใหญ่ เช่น รถไฟฟ้า
ซึ่งเป็นเส้นทางการเดินทางหลักในอนาคต
ศูนย์การค้าสยามสแควร์ซึ่งต้องอยู่บริเวณสี่แยกปทุมวันรายล้อมด้วยศูนย์การ
ค้าชื่อดังที่อยู่ใกล้เคียง เช่น มาบุญครอง Siam Discovery และ Siam Center
มีส่วนช่วยกันเสริมสร้างความคึกคักกับธุรกิจ Shopping center
มาเป็นระยะเวลายาวนานนับสิบปี
โดยสยามสแควร์เป็นแห่งเดียวที่ยังคงเอกลักษณ์ที่เป็นเป็นศูนย์การค้าแนวราบ
เปิดโล่งขนาดใหญ่ใจกลางเมืองแห่งเดียว
ปัจจุบันการแข่งขันศูนย์การค้าต่างมีการแข่งขันกันสูงมาก
เห็นได้ชัดจากศูนย์การค้าต่างๆรอบด้านต่างเร่งกันปรับปรุงรูปโฉมภายนอกและภายในให้ทันสมัยเพื่อดึงดูดผู้ใช้บริการ สำหรับสยามสแควร์ก็เช่นเดียวกันในช่วงที่ผ่านมาได้ทำการปรับปรุงภูมิทัศน์โดยรอบหลายอย่าง ในลักษณะค่อยเป็นค่อยไปตามพื้นที่ต่างๆซึ่งทำให้เกิดความพึงพอใจต่อผู้ค้าและผู้ใช้บริการในระดับหนึ่ง แต่อย่างไรก็ตามการปรับปรุงดังกล่าวยังขาดภาพรวมการพัฒนา เพื่อให้สยามสแควร์ให้เป็นศูนย์การค้าชั้นนำมีภูมิทัศน์ที่สวยงามทันสมัย
มีระบบสาธารณูปโภคที่ดีและความเป็นระเบียบเรียบร้อยตลอดพื้นที่ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีวางแผนการพัฒนาในระยะยาวที่มีการศึกษาปัญหาในปัจจุบันที่ต้องปรับปรุงและออกแบบสร้างสรรค์รูปแบบสยามสแควร์ในอนาคต
โดยกระทบต่อผู้ประกอบธุรกิจและบริการปัจจุบันให้น้อยที่สุดเพื่อคงความนิยมและสามารถแข่งขันกับศูนย์การค้าอื่นๆในระยะยาว
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตระหนักถึงความสำคัญของการวางแผนพัฒนาสยามสแควร์”
4.
วอล์กกิ้งสตรีทแนวสูง ด้วยงบลงทุนกว่า 1,800 ล้านบาท สามารถอำนวยความสะดวกและจัดสรรคุณภาพชีวิตของสังคมให้ดีขึ้นได้หรือไม่?, แผนการพัฒนาที่จะออกแบบสร้างสรรค์รูปแบบสยามสแควร์ในอนาคต จะกระทบต่อผู้ประกอบธุรกิจและบริการปัจจุบันให้น้อยที่สุด จริงหรือ?
แน่นอนที่สุดว่า ความเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว
แต่เหตุผลของการเปลี่ยนแปลงก็เป็นสาระสำคัญสำหรับการจะเปลี่ยนแปลงบางสิ่ง
บางอย่างด้วยหรือไม่?
ครั้งหนึ่งตลาดสามย่านเคยคึกคัก มีชีวิตชีวา ครั้งนี้บนที่ดินเดิมผืนนั้น
กำลังจะกลายเป็นคอนโดหรูหราในไม่ช้าแต่ตอนนี้เป็นได้เพียงที่ดินว่างเปล่าและที่ตั้งสวนสนุกร้างๆ
เงียบเหงาไร้ผู้ใช้บริการ, ครั้งหนึ่งมีชุมชนเก่าแกรายล้อมรอบๆ
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีตลาดชุมชน มีวิถีชีวิตและวัฒนธรรม
หวนกลับไปอีกครั้งพื้นที่ตรงนั้นกลายเป็นพื้นที่โล่งเตียนรอวันผุดเป็นคอนโด
สิ่งเหล่านี้ คือ พันธกิจของมหาวิทยาลัย อย่างนั้นหรือ?
คอนโดที่โอบล้อมสถาบันการศึกษา สถานที่พัฒนาสร้างเสริมภูมิความรู้ที่แวดล้อมไปด้วยสถานบริการ คอมเพล็กซ์ ความบันเทิง
5.
ในนามผู้บริโภคศิลปวัฒนธรรมทางเลือก ที่อาจจะเป็นเพียงกลุ่มคนจำนวนไม่มากนัก
แต่เราก็ดำรงอยู่ในสังคมแห่งนี้ด้วยเช่นกัน
เราขอเรียกร้องต่อจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยต่อสำนักงานจัดการทรัพย์สิน
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เราไม่ได้ปฏิเสธการเปลี่ยนแปลง
การพัฒนา หากแต่ขอให้ทบทวนแนวทางการบริหารที่ดินย่านสยามแสควร์
ทบทวนการพัฒนาที่ดินบริเวณดังกล่าว รวมทั้งทบทวนบทบาทหน้าที่
พันธกิจของมหาวิทยาลัย
รวมทั้งใคร่คำนึงถึงความคาดหวังของสังคมที่มีต่อสถาบันแห่งนี้ “เกียรติภูมิจุฬาฯ คือเกียรติแห่งการรับใช้ประชาชน”
ทั้งนี้ หากผู้ประกอบการโรงภาพยนตร์มีความประสงค์จะดำเนินการโรงภาพยนตร์ทั้งสองต่อ
เราขอเรียกร้องให้สำนักงานจัดการทรัพย์สินฯ ทบทวนแนวทางการพัฒนา
โดยเปิดโอกาส
เปิดพื้นที่และแบ่งปันพื้นที่เพื่อให้สามารถดำเนินกิจการต่อไปได้
โดยเรียกเก็บค่าเช่าในอัตราที่เป็นธรรมและไม่มุ่งแสวงหาผลประโยชน์ทางธุรกิจ เพื่อให้โรงภาพยนตร์ทั้งสองแห่งได้ทำหน้าที่ในการเป็นพื้นที่สร้างสรรค์ในด้านศิลปวัฒนธรรมแก่สังคมต่อไป
หากผู้ประกอบไม่พร้อมจะดำเนินกิจการต่อ
เราขอเรียกร้องให้สำนักงานจัดการทรัพย์สิน ทบทวนแนวทางการพัฒนาสยามแสควร์
จากแผนที่จะสร้างเป็นตึกอาคารสูง ปรับเปลี่ยนมาเป็นการพัฒนาปรับ
ปรุงพื้นที่ที่ดำรงอัตลักษณ์ความเป็นสยาม
โดยไม่จำเป็นต้องสร้างอาคารสูงเพื่อมุ่งแข่งขันกับห้างร้านในบริเวณเดียวกัน
โดยพัฒนาและปรับปรุงโรงภาพยนตร์ทั้งสองแห่งให้กลายเป็นพื้นที่สร้างสรรค์
สำหรับการเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย เช่น
การพัฒนาเป็นพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้ด้านภาพยนตร์
ศูนย์การเรียนรู้ด้านศิลปวัฒนธรรม เป็นต้น
เพื่อให้โรงภาพยนตร์ทั้งสองสามารถดำเนินกิจการอันเป็นประโยชน์เฉกเช่นที่
ผ่านมาได้ต่อไป
สังคมอุดมปัญญา
เติบโตภายใต้ร่มเงาของการแบ่งปัน แลกเปลี่ยนเรียนรู้
และมีพื้นที่สำหรับทุกความแตกต่างหลากหลาย
ทั้งพื้นที่ในกระแสหลักที่เน้นการแข่งขันทางเศรษฐกิจ
การเติบโตของระบบทุนต่างๆ พื้นที่กระแสรองหรือกระแสทางเลือก
รวมทั้งพื้นที่ชายขอบ เฉกเช่นนั้นแล้ว
เรามุ่งหวังว่าการพัฒนารังสรรค์ให้จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเติบโตและก้าวหน้า
เป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำจะก่อเกิดขึ้นบนพื้นที่ของการแบ่งปัน
และการยอมรับซึ่งความแตกต่างหลากหลาย การตระหนักถึงคุณค่าทางสังคม
วัฒนธรรมมากกว่ามูลค่าทางเศรษฐกิจ
เมล็ดพันธุ์ที่เพาะหว่านอยู่ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อเติบใหญ่ขึ้นจะเป็นเช่นไรนั้น
เราหวังว่า “พื้นที่สถาบันการศึกษา” จะเป็นต้นแบบในการสร้างการเรียนรู้ สร้างคน สร้างชาติด้วยเช่นกัน
ด้วยความเคารพ
-----------------------------------------------------
เพื่อประโยชน์อันจะก่อเกิดจากการร่วมลงชื่ออย่างแท้จริง
กรุณาลงชื่อด้วย ชื่อ - นามสกุล(จริง) และแจ้งอีเมลเพื่อยืนยันการมีอยู่
Comment